- шахсан
- [شخضا]а. бевосита, бевосита худ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бевосита — [بي واسطه] 1. рост, бидуни он ки чизе ё касе дар байн воқеъ бошад 2. маҷ. дафъатан, бидуни фосилаи вақт дар миён: бевосита пас аз инқилоб 3. бе ёрдами беруна, бе иштироки шахси дуюм, бе мадади миёнҷӣ, мустақиман, шахсан; дахолати бевосита… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бо — I [با] пешванд 1. ҳамроҳ будан, якҷоя шудан ва иштирок карданро дар иҷрои ягон амал (бо шахсе ё чизе) ифода мекунад; ҳамроҳи…, дар якҷоягии…, ба иштироки…: бо ҳам, бо ҳамдигар, бо ҳамроҳии, бо касе гап (на) задан, бо касе вохӯрдӣ кардан, бо касе… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғоибона — [غايبانه] 1. нодида, шахсан вонахӯрда 2. дар набудани касе, дар ғайби касе; муҳаббати ғоибона касеро нодида дӯст доштан; муҳаббати пинҳонӣ; саломи ғоибона саломе, ки ба шахси аз назар дур расонида мешавад 3. аз кор ҷудо нашуда таҳсил кардан:… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ном — [نام] 1. калимае, ки барои муайян кардани касе ё чизе махсус шудааст, исм; номи аслӣ номи ҳақиқӣ (на лақаб ва на тахаллус); ному насаб исми худ ва нисбати хонаводагӣ, аслу авлод; аз номи… аз тарафи…, аз ҷониби…: аз номи тамоми халқи тоҷик; ба ном … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сар — I [سر] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки мағз, чашм, гӯш, бинӣ ва даҳон дар он қарор дорад, кала 2. оғоз, аввал, ибтидо; сари бозор, сари кӯча, сари таҳсил, сари тобистон, сари шаб 3. боло, рӯи; сари болин, сари кӯҳ, сари сина 4. нӯг; сари ришта … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ